Waar kan natuurgeneeskunde voor ingezet worden?
Dat is een vraag die ik vaak hoor. “Wat kan je er nou mee?” “Voor welke klachten werkt het dan?”
In het kort kan het voor vele klachten worden ingezet, dat kunnen klachten zijn die steeds weer terugkomen, chronische klachten, klachten waarvoor steeds maar geen oorzaak gevonden wordt. Denk aan bewegingsklachten, maag- en darmklachten, huidklachten.
Voorbeelden van klachten:
- een kat die zich steeds weer open krabt en blijft wassen. De vacht is dun op sommige plekken zelfs kaal , hij heeft over zijn lijf wondjes. De dierenarts heeft geen specifieke oorzaak kunnen vinden, de voeding is inmiddels aangepast, de kat heeft al enkele malen een injectie tegen de jeuk gekregen en dat werkte voor kortere tijd maar de klachten blijven terugkomen.
- een hond, labrador van 8 jaar gaat steeds wat strammer lopen, het opstaan gaat moeizaam. De dierenarts geeft aan dat de hond wat ouder wordt en last van artrose heeft. De hond krijgt medicatie tegen de pijn.
Liever zien wij als natuurgeneeskundigen dat diereigenaren advies vragen voordat er al een eindeloos en soms bijna uitzichtloos traject is gevolgd. Maar de praktijk leert dat veel mensen pas buiten de reguliere geneeskunde gaan kijken als ze “uitgedokterd” zijn. De natuurgeneeskunde vervangt de reguliere diergeneeskunde niet, maar heeft een andere kijk op gezondheid en ziekte. Door deze andere benadering kunnen er andere conclusies getrokken worden en andere, aanvullende adviezen worden gegeven. De natuurgeneeskundige kijkt naar het dier in zijn geheel, karakter, leefomstandigheden, medische geschiedenis en niet enkel de klacht die hij/zij op dat moment toont.
De natuurgeneeskundige zal, indien nodig, vervolgens natuurlijke middelen en/of therapieën adviseren, denk daarbij aan kruiden, essentiële oliën, Bachbloesems, TTouch, acupressuur. Daar waar nodig, zal een natuurgeneeskundige doorverwijzen naar een regulier dierenarts. Dat kan bijvoorbeeld zijn voor aanvullende onderzoeken zoals bloedonderzoek en röntgenonderzoek.